พระวาจาหนุนใจเมื่อคุณได้รับคำแนะนำ หรือต้องให้คำแนะนำ-คำปรึกษาแก่ผู้อื่น

พระวาจาหนุนใจเมื่อคุณได้รับคำแนะนำ หรือต้องให้คำแนะนำ-คำปรึกษาแก่ผู้อื่น

1ปต. 4:10 แต่ละคนจงใช้พระพรที่ได้รับมาเพื่อรับใช้กันประดุจผู้จัดการที่ดี เพื่อแจกจ่ายพระหรรษทานหลากหลายของพระเจ้า

กท. 6:1 พี่น้องทั้งหลาย ถ้าท่านพบว่าใครคนหนึ่งทำผิด ท่านซึ่งมีพระจิตเจ้าเป็นผู้นำ จงตักเตือนแก้ไขเขาด้วยความอ่อนโยน จงระวังตัว ท่านอาจถูกทดลองด้วย

อสย. 54:13 บรรดาบุตรของเจ้าจะได้รับคำสั่งสอนจากพระยาห์เวห์ บุตรของเจ้าจะมีความสุขความเจริญอย่างยิ่ง

ฮบ. 12:11 เป็นความจริงที่ว่า ขณะที่ถูกเฆี่ยนตีสั่งสอนไม่มีความน่ายินดี มีแต่ความทุกข์ แต่ให้ผลเป็นสันติและเป็นความชอบธรรมแก่ผู้ที่ยอมรับการเฆี่ยนตีสั่งสอนเป็นการฝึกฝนตนเอง

สภษ. 19:20 จงฟังคำแนะนำและรับคำตักเตือน ท่านจะมีปรีชาในอนาคต

อสย. 9:6 เพราะกุมารผู้หนึ่งเกิดมาเพื่อเรา บุตรชายคนหนึ่งเป็นผู้ที่พระเจ้าประทานให้เรา สัญลักษณ์แห่งการปกครองอยู่บนบ่าของเขา เขาจะได้รับนามว่า “ที่ปรึกษามหัศจรรย์” “พระเจ้าผู้ทรงอำนาจ” “พระบิดานิรันดร” “เจ้าแห่งสันติ”

ยน. 16:13 เมื่อพระจิตแห่งความจริงเสด็จมา พระองค์จะทรงนำท่านไปสู่ความจริงทั้งมวล พระองค์จะไม่ตรัสโดยพระองค์เอง แต่จะตรัสทุกสิ่งที่ทรงได้ฟังมา และจะทรงแจ้งให้ท่านรู้เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น

สภษ. 9:9 จงให้คำแนะนำแก่ผู้มีปรีชาและเขาจะมีปรีชายิ่งขึ้น จงสอนผู้ชอบธรรมและเขาจะเรียนรู้มากขึ้น

สภษ. 12:15 คนโง่เขลาคิดว่าความประพฤติของตนถูกต้อง แต่ผู้มีปรีชาย่อมฟังคำแนะนำของผู้อื่น

สภษ. 27:9 น้ำมันหอมและกำยานทำให้ใจยินดี ความอ่อนหวานของมิตรภาพย่อมดีกว่าการไว้ใจตนเอง

สภษ. 15:22 ถ้าไม่มีการปรึกษา แผนงานก็ล้มเหลว แต่แผนงานย่อมสำเร็จเมื่อมีผู้แนะนำหลายคน

สภษ. 11:14 ประชาชนที่ไม่มีผู้นำย่อมพินาศ มีที่ปรึกษาจำนวนมากทำให้มีความปลอดภัย


สภษ. 1:5 ผู้มีปรีชาฟังแล้วก็จะมีความรู้เพิ่มขึ้น ผู้ที่มีความรู้อยู่แล้วจะได้แนะนำผู้อื่นต่อไป