ความหยิ่งผยอง(หลงตนเอง)
เมื่อความโอหังมาถึง ความอัปยศก็มาด้วย
แต่ปัญญาอยู่กับคนถ่อมตัว
สุภาษิต 11:2
หยิ่งผยองหมายความว่าอย่างไร? การทะนงตัว,ถือตัว,เย่อหยิ่ง ,อวดดี, จองหอง, ยโสโอหัง เพราะถือว่าตัวมียศ มีปัญญา มีความรู้ มีกำลัง มีทรัพย์ มีดีเหนือคนอื่น แล้วความภาคภูมิใจในตนเองเป็นสิ่งที่ไม่ดีหรือ? บางคนชื่นชมและภาคภูมิใจในทีมฟุตบอล หรือทีมเบสบอลท้องถิ่นของพวกเขามาก บางคนภูมิใจในลูกๆ หลานๆของพวกเขา หรือบางคนภูมิใจในบ้านเกิดของพวกเขา แบบนี้ผิดไหม? คำตอบคือความภูมิใจแบบนี้ไม่ผิดนะ.
แต่ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่ความภาคภูมิใจ
กลายเป็นความเย่อหยิ่งจนทำให้เราหลงทางและเริ่มคิดว่าเรามีดีกว่าคนอื่น (สวยกว่า
ฉลาดกว่า เก่งกว่า รวยกว่า มีความสามารถมากกว่า ดูดีกว่า ยศสูงกว่า มีกำลังมากกว่าและอื่นๆ)
ความภาคภูมิใจแบบนี้ไม่ดีอย่างแน่นอน
พระเจ้าต้องการให้เราดำเนินชีวิตอย่างถ่อมตัวไม่ว่าจะอยู่กับใครก็ตาม นั่นหมายความว่าเราต้องไม่ได้คิดว่าตัวเราดีกว่าที่พวกเขาเป็นอยู่
เพราะตัวเราเองก็ไม่ได้รู้จักคนอื่นดีพอว่าพวกเขามีพรสวรรค์และความสามารถพิเศษด้านใดบ้าง
แต่สิ่งที่เราควรทำนั่นก็คือ เราควรสนับสนุนพวกเขาด้วยการทำให้พวกเขารู้สึกดีกับตัวเอง
เราไม่ควรเปรียบเทียบตัวเองกับพวกเขา และห้ามคิดเลยว่า "ฉันมีดีกว่าพวกคุณ ตั้งเยอะ!"
ความคิดแบบนี้ให้เราขุดหลุมฝังมันไปได้เลย.
ครั้งต่อไปที่คุณเริ่มรู้สึกและหลงคิดว่าตัวเองมีดีกว่าคนอื่น...จงระวังความคิดนี้ไว้!
เพราะพระเจ้าไม่ทรงพอพระทัยกับท่าทีอวดดีแบบนั้น! จงวางความภาคภูมิใจ(หยิ่งผยอง)แบบนั้นลงเถอะ
และเราสามารถกำจัดมันได้ด้วยการให้ความสำคัญกับผู้อื่นมากขึ้นและคิดถึงตัวเองให้น้อยลง
การทำเช่นนี้จะทำให้พระเจ้าพอพระทัยมาก!
คำอธิษฐาน
ข้าแต่พระเจ้า ลูกยอมรับว่าลูกเคยหลงไหลไปกับการหยิ่งทะนงในตนเองเป็นครั้งคราว
ลูกหลงคิดไปว่าตัวลูกนั้นมีดีกว่าคนอื่น ขอพระองค์โปรดเตือนลูกว่าทัศนคติแบบนี้ไม่ได้ทำให้พระองค์พอพระทัย
แล้วช่วยลูกกำจัดความภาคภูมิใจ(ใจที่เย่อหยิ่ง)แบบนี้ของลูกด้วย ลูกขออธิษฐานในนามพระเยซูเจ้า
อาเมน
ขอขอบคุณข้อความหนุนใจจาก
หนังสือ 3 minute devotions
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น