วันพุธที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2564

ความหลงตนเอง เย่อหยิ่ง จองหอง

 


ความหลงตนเอง เย่อหยิ่ง จองหอง

ความยำเกรงพระยาห์เวห์คือการเกลียดชังความชั่วร้าย

ข้าพเจ้าเกลียดความเย่อหยิ่งและความจองหอง

และทางของความชั่วร้ายกับวาจาตลบตะแลง

สุภาษิต 8:13

กิ้งก่า ชอบคิดว่าตัวเองเป็นคนที่น่าทึ่งที่สุดเท่าที่เคยมีมาก่อนในองค์กรแห่งนี้  เมื่อใดก็ตามที่มีคนชื่นชม หัวของเขาก็เริ่มใหญ่ขึ้นทีละน้อยๆ  กิ้งก่า คิดเสมอว่าเขามีดีกว่าคนอื่น ๆ จนในที่สุดหัวของเขาก็ใหญ่ขึ้นเท่ากับลูกบอลลูนและแล้วเขาก็ลอยหายออกไป ตอนแรกเขาคิดว่ามันเหมาะสมแล้วที่เขาลอยขึ้นได้เพราะเขาคิดว่าตนเองนั้นกำลังได้อยู่สูงกว่าใคร ๆ มันยิ่งทำให้เขารู้สึกสำคัญตนมากขึ้นไปอีก แต่แล้ววันหนึ่งเขาตระหนักได้ว่า เขาไม่สามารถลงจอดที่ไหนได้เลย เพราะเมื่อเขาลอยจากมาแล้ว ก็ไม่มีใครคิดถึงหรือติดตามถามข่าวของเขาอีกเลย

สิ่งสำคัญที่สุดอย่างหนึ่งที่พระเจ้าไม่ชอบคือการหลงตนเอง เย่อหยิ่ง จองหอง เพราะมันคือการที่คุณหลงภาคภูมิใจในตนเองมากจนคิดว่าตัวเองมีดีกว่าคนอื่น ๆ มากจนขาดความเมตตา กรุณาต่อผู้อื่น

ลักษณะของผู้ชอบหลงตนเอง เย่อหยิ่ง จองหอง

-         ชอบคิดแต่เรื่องของตัวเอง และชอบยกยอตัวเองเสมอ ๆ

-         ชอบเรียกร้องความสนใจ อยากเป็นคนอื่นๆ ให้ความสำคัญตลอดเวลา

-         ชอบคิดว่าตัวเองเป็นบุคคลสำคัญที่สุด

-         ชอบเพ้อฝันเกินจริง มักมโนกับสิ่งที่เป็นภาพลวงตา คิดว่าตัวเองเก่ง และต้องได้รับแต่สิ่งดี ๆ เหนือคนอื่น

-         มักโมโหร้าย อารมณ์แปรปรวน ขึ้นๆ ลง และมักจะไม่พอใจอะไรบ่อย ๆ จนคาดเดาไม่ได้

-         ไม่สนใจความรู้สึกของคนรอบข้าง

-         มักจะคิดว่าตัวเองมีแต่คนอิจฉา หรือรู้สึกอิจฉาคนรอบข้างบ่อยครั้ง

-         ต้องการอำนาจ ต้องการคำชมเชย และอยากเป็นที่รักของคนอื่นอยู่เสมอ

-         มักจะเอาแต่ใจตัวเอง เอารัดเอาเปรียบคนอื่นหรือไม่ รู้สึกเหมือนตัวเองเหนือกว่าคนอื่น และผลักคนที่หมดประโยชน์ให้พ้นทางอย่างเลือดเย็นที่สุด

-         มักจะแสดงพฤติกรรมก้าวร้าว รุนแรง อวดกร่างไปทั่ว หยิ่งยโส

-         ความบกพร่องของตนเองมองไม่เคยเห็น มักเห็นแต่ข้อบกพร่องของคนอื่น

-         มักจะคบกับใครไม่ได้นาน มักอยู่ร่วมกับคนอื่นยาก เพราะเขาชอบที่จะเป็นผู้รับ โดยที่ไม่คิดจะเป็นผู้ให้ เมื่อให้ใคร เขาก็คิดคำนวณผลประโยชน์ไว้ในใจแล้ว

-         มักอ่อนไหวง่าย และมักจะเสียใจเกินเหตุ เขาจะทนไม่ได้กับการถูกวิพากษ์วิจารณ์

-         ไม่ยอมรับความผิดของตัวเอง แต่จะโทษว่าเป็นความผิดของคุณหรือคนอื่นเสมอ

อย่าลืมว่าผู้หลงตัวเองเป็นผู้ที่ไร้ความเมตตา ความภาคภูมิใจเดียวที่พระเจ้าต้องการให้คุณมีและเป็นนั่นก็คือ การเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน  เพื่อที่คุณจะได้เป็นภาพสะท้อนที่ดีของพระองค์แก่ผู้อื่น ดังนั้น ผู้คนที่รู้จักถ่อมตัวจะถูกดึงดูดเข้าหาพระองค์

1 คธ 3:18-23 "18อย่าให้ผู้ใดหลอกลวงตัวเอง ถ้าผู้ใดในพวกท่านคิดว่า ตัวเป็นคนมีปัญญาตามหลักของยุคนี้ จงให้ผู้นั้นยอมเป็นคนโง่ จึงจะเป็นคนมีปัญญาได้ 19เพราะว่าปัญญาของโลกนี้ เป็นความโง่เขลาในสายพระเนตรของพระเจ้า ด้วยมีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า พระองค์ทรงจับคนที่มีปัญญาด้วยอุบายของเขาเอง 20และมีเขียนไว้ในพระคัมภีร์อีกว่า พระเจ้าทรงทราบว่า ความคิดของคนมีปัญญาเป็นสิ่งไร้ประโยชน์ 21เหตุฉะนั้น อย่าให้ผู้ใดยกมนุษย์ขึ้นอวด ด้วยว่าสิ่งสารพัดเป็นของท่านทั้งหลาย" 

วันนี้ให้เราสำรวจตัวเองก่อนจะไปวิจารณ์คนอื่น ดูว่าตัวเรามีลักษณะนิสัยของคนหลงตัวเองอยู่หรือไม่? ถ้ามีบางส่วนที่เราเองก็ทำ ถึงจะไม่ได้เป็นนิสัย แต่เราก็ควรกำจัดนิสัยเหล่านั้นออกไปเสีย และเสริมสร้างพัฒนาความนบนอบถ่อมใจเข้ามาแทนที่  สุดท้ายนี้ ขอให้ชัยชนะ และชีวิตใหม่ที่สดใสเป็นของทุกคนที่พยายามปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระเจ้าอย่างเข้มแข็งนะคะ

คำอธิษฐาน

ข้าแต่พระเจ้า ลูกไม่ต้องการให้ความคิดของลูกเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจในตัวเองแบบผิดๆ โปรดช่วยให้ลูกเป็นคนที่รู้จักถ่อมตนเพื่อที่ลูกจะได้เป็นภาพสะท้อนที่ดีของพระองค์แก่ผู้อื่น  ลูกขออธิษฐานในนามพระเยซูคริสต์ อาเมน

ขอขอบคุณข้อความหนุนใจจาก

หนังสือ One minute devotions


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ข้อพระคัมภีร์ประจำวันและการอุทิศตน – โคโลสี 2:7

  ข้อพระคัมภีร์ประจำวันและการอุทิศตน – โคโลสี 2:7   จงหยั่งรากและก่อร่างสร้างขึ้นในพระองค์ จงมั่นคงในความเชื่อตามที่ได้รับการสอนมาแล้ว และ...