วันที่หนึ่งร้อยสามสิบเอ็ด – คำอ่อนโยน
จงถ่อมใจและสุภาพอ่อนโยนในทุกด้าน
จงอดทนอดกลั้นต่อกันและกันด้วยความรัก
เอเฟซัส4:2
พระเจ้าขอให้เราจงถ่อมใจและสุภาพอ่อนโยนในทุกด้าน
ไม่ว่าจะเป็นคำพูด หรือการแสดงออกต่อผู้อื่น คำพูดที่อ่อนโยน. เราต้องพบปะผู้คนด้วยความสุภาพถ่อมตน การใช้คำพูดที่ให้เกียรติและด้วยความเคารพ,
และเมื่อมีใครกระทำผิดต่อเรา ให้เรากระทำเหมือนกับที่พระเยซูเจ้ากับหญิงที่ทำผิดคนนั้น
คือ ให้ความเห็นอกเห็นใจ ให้กำลังใจ ไม่ตอกย้ำความผิด ไม่ซ้ำเติม
ให้โอกาสเพื่อชีวิตใหม่ที่ดีกว่า, การใช้ความนิ่มนวลอ่อนโยนจะทำให้เกิดผลสำเร็จมากกว่าการใช้ความรุนแรง
“ความสุภาพอ่อนโยน”
เป็นคุณลักษณะหนึ่งที่ค่อยๆหายไปจากคนไทยเราในปัจจุบัน
ทุกวันนี้คนเราชอบใช้ความรุนแรงมากกว่าความสุภาพถ่อมตน เราเห็นเด็ก ๆ และเยาวชนกล้าที่จะวิพากษ์วิจารณ์หรือต่อปากต่อขานกับผู้ที่อาวุโสกว่าด้วยท่าทางที่ดุดัน
และคำพูดที่ก้าวร้าว ภาพเช่นนี้เราพบเห็นได้ในวงสนทนาประจำวัน
การปราศรัยบนเวทีการเมืองต่าง ๆ และเป็นต้นจากบทละครโทรทัศน์ที่มีให้ชมทุกเช้าค่ำ
เช่น การด่าท้อ การโต้เถียง การตบตีทำร้ายร่างกายกัน
การแสดงความไม่พอใจด้วยการทำลายข้าวของ ฯลฯ
การถ่อมใจและสุภาพอ่อนโยนในทุกด้านอาจไม่ใช่เรื่องง่ายเสมอไป
เพราะบางครั้งเราเองก็อยากจะพูดออกไปทุกอย่างตามที่เรารู้สึก
ตามอารมณ์ที่เกิดขึ้นในขณะนั้น,
แต่มันเป็นสิ่งตรงกันข้ามกับที่พระเยซูได้ทำให้เราดูเป็นแบบอย่าง
พระองค์ทรงมีความอดทนอดกลั้น มีความถ่อมใจและสุภาพอ่อนโยนต่อผู้อื่นเสมอ. คำพูดดี
ๆใคร ๆ ก็อยากได้ยิน ใครได้ฟังก็รื่นหู ชื่นใจ
คำพูดดีสามารถช่วยเยียวยาบาดแผลในใจได้ดีเลยทีเดียว
มันไม่ใช่เรื่องแปลกเลยถ้าหากบางครั้งเราจะรู้สึกไม่เห็นด้วยกับใครสักคน
แต่สิ่งหนึ่งที่คุณควรจำไว้ให้ดีนั่นก็คือ อย่าใช้อารมณ์ แต่จงใช้คำพูดที่สุภาพ
ถ้าหากคุณกำลังรู้สึกโมโหมาก ๆ แล้วไม่รู้จะทำอย่างไรดี อย่าลืมพึ่งพาพระเจ้า
ขอความช่วยเหลือจากพระองค์ หยุดอธิษฐานสักนิดขอปัญญาจากพระองค์ ขอการทรงนำจากพระองค์
เพื่อที่ว่าเราจะได้พูดในสิ่งที่ถูกต้องและเหมาะสมออกไป พระองค์สามารถช่วยคุณได้
ซึ่งหากคุณเลือกพูดโดยใช้ปัญญามากกว่าอารมณ์ คำพูดเหล่านั้นมันจะช่วยรักษาเยียวยามากกว่าทำร้ายกันและกัน คำพูดเหมือนอาวุธ ที่แม้ไม่เจ็บกาย แต่สามารถ
"กรีด"ใจใครก็ได้ให้"บาด"
ก่อนพูด ต้องระวังให้ดี เพราะเมื่อพูดไปแล้ว มันเอากลับคืนมาไม่ได้
การพูด สะท้อนตัวผู้พูด ได้ดีที่สุด
คนโง่ เก็บใจไว้ที่ลิ้น
ส่วนคนฉลาดจะเก็บลิ้นไว้ที่ใจ
การพูดคือการแบ่งปัน
ส่วนการฟังก็คือการใส่ใจกันนั่นเอง
ถ้าคิดแล้วว่าพูดออกไปอาจไม่ดี
สู้ไม่พูดเสียยังจะดีกว่า
บางครั้ง การพูดมาก อาจเสียมาก
พูดน้อยย่อมเสียน้อยกว่า..
การพูดนั้นใช้สมอง..
ไม่ใช่ใช้ปากเพียงอย่างเดียว
หากคุณ “คิดดี พูดดี และทำดี”
คุณก็ไม่จำเป็นต้องพึ่ง “โชคดี”
อย่าให้ลิ้นของเรา ประจานตัวเอง
ข้อคิดระหว่างวัน
การกระทบกระทั่งกันมากที่สุด ก็คือ
วาจา เขาบอกว่า....ก่อนจะพูด เราเป็นนายของคำพูด เมื่อพูดออกไปแล้ว คำพูดนั้น ๆ
ก็จะเป็นนายเรา พูดดี...สิ่งที่ดี
ก็ย้อนกลับมาหาเรา พูดไม่ดี...คำพูดเหล่านั้น
ก็ย้อนกลับมาสนองเราเช่นกัน
ให้เราอธิษฐาน
ข้าแต่พระบิดาเจ้า บางครั้งมันก็ยากสำหรับลูกอยู่เหมือนกันที่จะต้องใช้คำพูดสุภาพอ่อนน้อมกับใครบางคน
แต่ขอพระองค์โปรดช่วยให้ลูกสามารถสงบสติอารมณ์ของตัวเองลงได้และใช้ปัญญานำพาในการใช้คำพูด.
ไม่ว่าลูกจะมีอารมณ์โกรธแค่ไหน
ขอพระองค์ทรงเตือนสติให้ลูกคิดได้ก่อนที่จะนำพาลูกไปสู่การทำบาป
เพราะลูกอยากจะทำให้ได้ตามแบบอย่างที่พระเยซูทรงทำเป็นตัวอย่างให้ดู
ลูกอยากจะเป็นลูกที่ดีของพระองค์ และเป็นลูกที่พระองค์ภูมิใจ
ลูกขออธิษฐานในพระนามของพระเยซูคริสต์
อาเมน
ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่านที่สละเวลามาอธิษฐานร่วมกันนะคะ
การฝึกฟังเสียงของพระเจ้าและติดตามการทรงนำของพระวิญญาณฯเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นมาก
พระเจ้าอยากจะบอกถึงแผนการของพระองค์ที่มีต่อชีวิตของเรา
แผนการของพระเจ้าเป็นแผนการที่ดี แต่เราอาจจะพลาดจากการทรงนำได้
ถ้าเราไม่ฝึกฝนในการฟังเสียงของพระเจ้าหรือไม่เชื่อฟังพระองค์.
อย่าเก็บพระพรและสิ่งดี
ๆที่พระเจ้าทรงมอบให้เราไว้เพียงคนเดียว แต่จงทำให้พระพรนี้เจริญเติบโต
และเกิดประโยชน์กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เราทุกคนอาจได้รับพระพรที่แตกต่างกันไป
แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนกันนั่นคือ การวางใจ ที่พระเจ้าทรงมอบให้เราทุกคน
และไม่ว่าจะด้วยเหตุอันใด ลูกจะไม่ย่อท้อต่อการทำหน้าที่ประกาศข่าวดี
ลูกจะแบ่งปันและบอกเล่าถึงความรักของพระองค์ให้โลกได้รู้ว่า
ความรักของพระองค์นั่นยิ่งใหญ่ มั่นคงและจะคงอยู่ตลอดไป อย่าลืมศึกษาพระคัมภีร์กันไปวันละนิดวันละหน่อยนะคะ
เพราะไม่มีคำว่าสายสำหรับการเริ่มต้นความรักครั้งใหม่กับพระเจ้านะคะ
ไม่มีครูใดดีกว่า
"พระจิตเจ้า" ไม่มีถ้อยคำใดที่ดีกว่า "พระวาจา"
พระองค์ไม่เคยสาย
พระองค์ไม่เคยช่วยเราช้าเกินไป แต่พระองค์ทรงทันเวลาเสมอ
KC
Love God
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น