อ่านพระคัมภีร์ 365 วัน – วันที่สิบเจ็ด
-จงฝึกฝนตัวเองให้อยู่ในทางของพระเจ้า
7อย่าไปข้องเกี่ยวกับเทวตำนานหรือนิยายปรัมปรา จงฝึกตนในทางพระเจ้าดีกว่า
8การฝึกทางกายนั้นมีคุณค่าอยู่บ้าง แต่ทางพระเจ้าย่อมทรงคุณค่าในทุกด้าน
เพราะทรงไว้ซึ่งพระสัญญาทั้งสำหรับชีวิตปัจจุบันและชีวิตในเบื้องหน้าด้วย
1ทิโมธี4:7-8
คุณเป็นคนมีวินัยในตนเองหรือไม่? ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ขอแสดงความยินดีด้วย
.. การที่มีระเบียบวินัยของคุณมีผลต่อชีวิตและมันสามารถช่วยให้คุณสร้างความสัมพันธ์ที่มีความหมายมากขึ้นกับพระเจ้าได้ด้วย
ทำไมนะเหรอ? ก็เพราะพระเจ้าทรงคาดหวังให้ลูกของพระองค์ทุกคน
(รวมถึงคุณ) ที่จะนำชีวิตของตนไปสู่การเชื่อฟังอย่างมีระเบียบวินัยต่อพระองค์ ...
และพระองค์จะตอบแทนทุกคนที่ทำเช่นนั้น
การมีชีวิตที่รักษาวินัย
ก็เท่ากับมีปัญญาในการดำเนินชีวิต ด้วยการไม่คิดทำอะไรตามใจตนเองนั่นเอง
"เขาตายเพราะขาดวินัยในชีวิต
และเพราะความโง่อย่างยิ่งของเขา เขาจึงหลงเจิ่นไป" (สุภาษิต 5:23)
"23 เราทำสิ่งสารพัดได้
แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งที่จะทำได้นั้นเป็นประโยชน์ เราทำสิ่งสารพัดได้
แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งที่จะทำให้เจริญขึ้น
24 อย่าให้ผู้ใดเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว แต่จงเห็นแก่ประโยชน์ของคนอื่น"
(1โครินธ์ 10:23-24)
ผลแห่งการที่มนุษย์ทำตามใจตนเองนั้น
ก่อให้เกิดความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกต้องระหว่างมนุษย์กับพระเจ้า และมนุษย์กับมนุษย์
(ปัญหาต่าง ๆ ที่ตามมา)
เพราะความจริงพระเจ้าให้เสรีภาพแก่มนุษย์ที่จะกระทำตามน้ำพระทัยของพระองค์ คือ
มนุษย์มีสิทธิ์ที่จะเลือกในการตัดสินใจที่จะทำแต่ละอย่าง
แต่พระบัญญัติใหญ่ของพระเจ้าบอกให้เรารักพระเจ้าด้วยสิ้นสุดความคิดของเรา
หมายความว่าความคิดของเราจะต้องอยู่ภายใต้ขอบเขตของน้ำพระทัยพระเจ้า
สิ่งที่มักก่อให้เกิดความคิดที่ตามใจตัวเอง
คือ การที่เราขาดวินัยในชีวิต ด้วยการฟังเสียงของเรา แทนที่จะฟังเสียงของพระเจ้า เช่น
กษัตริย์ซาอูลไม่ฟังพระสุรเสียงของพระเจ้า ไม่มีวินัยในการถวายเครื่องบูชา
จนคิดว่าตนเองต้องการทำสิ่งใดก็ได้
"เพราะพระบัญญัติเป็นประทีป และคำสอนเป็นสว่าง
และคำตักเตือนของวินัย เป็นทางแห่งชีวิต" (สุภาษิต 6:23)
เนื่องจากการขาดวินัยนี้ทำให้คนเกิดความคิดเห็นแก่ตัว
เวลาจะทำอะไรก็ไม่คิดถึงผู้อื่นกลับมัวคิดถึงแต่ความต้องการของตัวเองฝ่ายเดียว
และการขาดวินัยเช่นนี้เป็นการกระทำที่ทำให้เรากลายเป็นศัตรูแห่งจิตสำนึกผิดชอบที่ดีไป
(สภษ3:21/8:14) ไม่สามารถยับยั้งใจว่าสิ่งใดควรหรือสิ่งใดไม่ควร หรือพูดง่าย ๆ ว่า
ขาดผลพระวิญญาณเรื่องการบังคับตน
"บุตรชายของเราเอ๋ย จงรักษาสติปัญญาและความเฉลียวฉลาดไว้
อย่าให้ทั้งสองนี้หนีไปจากสายตาของเจ้า" (สุภาษิต 3:21)
"เรามีคำหารือและสติปัญญา เรามีความรอบรู้ เรามีกำลัง"
(สุภาษิต 8:14)
"ผู้ใดที่รักวินัยก็รักความรู้
แต่บุคคลที่เกลียดการตักเตือนก็เป็นคนโฉด" (สุภาษิต 12:1)
คนที่ฉลาดจะไม่คิดทำตามใจตัวเอง
จนไม่สามารถควบคุมพฤติกรรมและความคิด แต่คนที่มีวินัยถือได้ว่าเป็นคนที่มีปัญญา
เพราะเขาจะคิดไตร่ตรองก่อนจะพูด ก่อนจะทำ และเขาเป็นคนที่ควบคุมสติปัญญาของตนได้
"จงยึดวินัยไว้ และอย่าปล่อยไป จงระแวดระวังเธอไว้
เพราะเธอเป็นชีวิตของเจ้า" (สุภาษิต 4:13)
พระคัมภีร์ข้อนี้ บอกให้ยึดวินัยไว้ อย่าปล่อยไป
เพราะวินัยเป็นชีวิตของเขา หากเราไม่มีวินัยจะยึดไว้ เราก็จะทำตามใจตัวเอง เช่น
กษัตริย์ดาวิดได้ทำผิดต่อนางบัทเชบา ในช่วงชีวิตที่อยู่อย่างสบาย ๆ
จึงทำตามใจตัวเองเพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเอง เป็นต้น
คนเขลาในสุภาษิต คือ คนที่ไม่รู้จักคิดถึงจริยธรรม
คือคนๆนั้นจะเป็นคนเอาแต่ใจไม่มีความรับผิดชอบ
มักทำตามใจตัวเองเมื่อถูกชักชวนไปกับการล่อลวงที่ให้ทำผิด
เพราะเขาไม่คิดฟังเหตุผลของผู้อื่นที่มีปัญญา (ไม่ยอมฟังคำตักเตือน)
ตัวอย่างในปัจจุบันเราก็เห็นได้จากปัญหาต่าง ๆ ที่ปรากฏในสังคม
ดังที่เรามักจะได้ยินประโยคยอดฮิตว่า "ทำอะไรตามใจ คือไทยแท้"??? ซึ่งความจริงการทำตามใจตนเองไม่ยอมเชื่อฟังพระเจ้านั้น
กลับทำให้เราเป็นทาสต่อสิ่งที่เราทำตามใจของตนมากกว่า
แต่ถ้าเรารักษาวินัยเชื่อฟังพระเจ้า เราก็จะมีปัญญาในการดำเนินชีวิตอย่างมีเสรีภาพและเป็นไทจริงไม่เป็นทาสของบาปอีกต่อไป
(ขอบคุณบทความดี ๆ จากคุณพรรณี แซ่เอี้ย)
ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของคุณอาจจะต้องมีการช่วยเหลือจากการฝึกฝนตัวเองซึ่งวิธีการนั้นดีกับพระเจ้าอย่างสมบูรณ์
ท้ายที่สุดพระองค์รู้ว่าคุณทำตามภารกิจได้สำเร็จและพระองค์มีแผนการใหญ่ไว้สำหรับคุณ
พระเจ้าจะทำหน้าที่ของพระองค์ในการทำตามแผนเหล่านั้นและที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับคุณ
ข้อคิดวันนี้
วิถีชีวิตที่มีระเบียบวินัยจะช่วยให้คุณควบคุมอะไรๆได้มากขึ้น:
ยิ่งคุณมีวินัยมากเท่าไหร่คุณก็ยิ่งสามารถควบคุมชีวิตของคุณได้มากขึ้นเท่านั้น
(ซึ่งแน่นอนว่ามันดีกว่าการปล่อยให้ชีวิตควบคุมคุณ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น