อ่านพระคัมภีร์ 365 วัน – วันที่สามสิบ
- อุปนิสัย ต้องใช้เวลา
5ด้วยเหตุนี้ท่านจงพยายามทุกวิถีทางที่จะเพิ่มความดีเข้ากับความเชื่อ
เพิ่มความรู้เข้ากับความดี 6เพิ่มการบังคับตนเข้ากับความรู้
เพิ่มความอดทนบากบั่นเข้ากับการบังคับตน เพิ่มการดำเนินในทางพระเจ้าเข้ากับความอดทนบากบั่น
7เพิ่มความรักฉันพี่น้องเข้ากับการดำเนินในทางพระเจ้า
และเพิ่มความรักเข้ากับความรักฉันพี่น้อง 8เพราะถ้าท่านมีคุณสมบัติเหล่านี้มากยิ่งๆ
ขึ้นก็จะทำให้ท่านมีประสิทธิภาพและเกิดผลในการรู้จักองค์พระเยซูคริสต์เจ้าของเรา
9แต่ถ้าผู้ใดขาดคุณสมบัติเหล่านี้ก็ตาบอดตาสั้น
และลืมว่าตนได้รับการทรงชำระจากบาปในอดีตแล้ว
2เปโตร1:5-9
อุปนิสัยของคนเราถูกสร้างขึ้นอย่างช้า ๆ ตลอดช่วงเวลาของชีวิต
มันคือผลรวมของการกระทำของเรา, การตัดสินใจที่ถูกต้องตลอดที่ผ่านมา, การซื่อสัตย์ต่อคำพูด,
การมีคุณธรรมสูง, และทุกคำอธิษฐานที่จริงใจ อุปนิสัยของคนเราเปรียบเสมือนเหล็กที่ถูกหลอมมาอย่างดีและถูกขัดเกลาโดยคุณธรรมสองประการของความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และความอ่อนน้อมถ่อมตน
เราจะเป็นคนแบบไหนนั้นคือผลพวงจากสิ่งที่เราทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ความเป็นเลิศไม่เกิดขึ้นจากการกระทำแค่เพียงครั้งเดียว
แต่มันคือการกระทำจนเป็นอุปนิสัย
นิสัยนั้นอาจยากที่จะทำลาย เพราะเมื่อเราคุ้นเคยกับอะไรเดิม ๆ
มาเป็นระยะเวลานาน จนทำจนติดเป็นนิสัยหรือความเคยชินของเราแล้วล่ะก็
สิ่งเหล่านั้นก็ย่อมยากที่จะปรับเปลี่ยน
และในขณะเดียวกันนิสัยก็ถือว่าเป็นสิ่งที่สร้างขึ้นมาใหม่ได้ยากเช่นเดียวกัน
เพราะมันต้องใช้เวลานานพอสมควรกว่าที่เราจะคุ้นชินกับอะไรบางอย่าง
แต่สิ่งที่เรียกว่าอุปนิสัยนี้เอง ที่ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นสำคัญของผู้ที่ต้องการความสำเร็จอย่างแท้จริง
ดังนั้นถ้าหากเราอยากที่จะประสบความสำเร็จแล้วล่ะก็
ลองเริ่มต้นถามคำถามที่ดีกับตัวเอง จากนั้นก็ตามด้วยการกระทำที่ดีซ้ำๆ
เพื่อนำไปสู่คำตอบเหล่านั้น
คำถามสำหรับจิตวิญญาณ
อะไรคือสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อช่วยเหลือผู้อื่น
อะไรคือสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อยกระดับจิตใจของตัวเอง
คำถามสำหรับชีวิต
อะไรคือสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อเพิ่มระดับความสามารถของตัวเอง
อะไรคือสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อเพิ่มเวลาในชีวิตให้มากยิ่งขึ้น
คำถามสำหรับความสัมพันธ์
อะไรคือสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อสร้างครอบครัวที่อบอุ่น
อะไรคือสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อคงไว้ซึ่งความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง
เราต้องพยายามดำเนินชีวิตในแต่ละวันอย่างมียวินัย,ถือความซื่อสัตย์และศรัทธา
เมื่อเราทำความซื่อสัตย์ให้กลายเป็นนิสัย มันก็ทำให้พระบิดาบนสวรรค์ของเรายิ้มและพอพระทัย
"จงปฏิบัติหน้าที่เหล่านี้ โดยถือเป็นชีวิตจิตใจ
เพื่อความเจริญของท่านจะได้ปรากฏแก่คนทั้งปวง” (1 ทิโมธี 4:15)
เราแต่ละคนเป็นงานศิลปะพิเศษของพระเจ้า พระองค์ทรงสอนและสร้างแรงบันดาลใจ, ให้ความสุข และให้กำลังใจ,
ให้ความรู้แก่เรา พระเจ้าได้แสดงความคิดและความตั้งใจของพระองค์ผ่านสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างในตัวเราแต่ละคน ให้เราทิ้งความกลัวที่ทำให้เราไม่เติบโตไปเสีย
และฝึกดำเนินชีวิตติดสนิทกับพระเจ้าเพราะความจริงในพระองค์นั้นจะทำให้เราเป็นอิสระ
“...ถ้าท่านทั้งหลายดำรงอยู่ในคำของเรา ท่านก็เป็นสาวกของเราอย่างแท้จริง
และท่านทั้งหลายจะรู้จักสัจจะ และสัจจะจะทำให้ท่านทั้งหลายเป็นไท” (ยอห์น8:31-32)
แต่เราอาจจะเจอกับปัญหาบ้างในช่วงแรกๆ
จากความกลัวที่ได้พบว่าเรามีความบกพร่องทางพฤติกรรมบางอย่าง
และเราเองก็ไม่ยอมรับและแก้ไขมันอย่างตรงไปตรงมา แต่ถ้าเราอยู่ในพระเจ้า พระองค์จะทรงสาดส่องแสงแห่งความจริงของพระองค์เข้ามาในชีวิตทำให้เรามองเห็นถึงความผิดพลาด, ความล้มเหลวและความวิตกกังวลต่าง ๆ ของเราเพื่อเราจะสามารถแก้ไขมันได้
นี่คือเหตุผลว่าทำไมเราจึงไม่สามารถเติบโตได้โดยปราศจากการถ่อมตัว
และการยอมรับการสั่งสอนจากผู้อื่น
หยุดสร้างอัตลักษณ์ของตัวเองบน
"ความบกพร่อง" ด้วยคำพูดที่กล่าวว่า "ฉันก็เป็นแบบนี้แหละ"
หรือ "ฉันจะเป็นอย่างที่ฉันอยากเป็น"
ความกังวลที่ไร้สติคือถ้าเรายอมเปลี่ยนนิสัยอย่างที่เคยเป็นแล้วต่อไปเราจะเป็นอย่างไร
คนรอบข้างจะรู้สึกว่าเราบ้าไปหรือเปล่า บางคนคงจะขบขันและสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเราซึ่งเมื่อก่อนเราไม่ใช่เป็นคนอย่างนี้? ความกลัวแบบนี้เป็นอุปสรรคและมันทำให้การเติบโตของเราหยุดชะงักอย่างแน่นอน
(คริสตจักรพระกรุณาธิคุณ)
ข้อคิดวันนี้
เมื่อคุณซื่อสัตย์ต่อคำพูดของตนเองและมีความตั้งใจดี บริสุทธิ์ใจ คุณก็ไม่มีอะไรต้องกลัว
อุปนิสัยที่ดีสามารถสร้างได้จากจุดเล็ก
ๆ ในชีวิตของเรา อย่างจุดที่เรียกว่านิสัยนั่นเอง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นนิสัยแบบไหนก็ได้ที่จะพาเราไปสู่พระพร แต่มันต้องเป็นนิสัยที่ดีที่เหมาะสมกับพระพรเหล่านั้นด้วย และแน่นอนว่ามันไม่ได้สร้างเสร็จเพียงแค่วันสองวัน
สำหรับอุปนิสัยแห่งความสำเร็จที่ว่า มันต้องใช้ระยะเวลาที่ยาวนาน
ประกอบกับการกระทำที่ต่อเนื่อง
ซึ่งผลตอบแทนของความยากลำบากและระยะเวลาที่ยาวนานที่เราใช้ไปเพื่อสร้างนิสัยเหล่านั้น
มันคุ้มค่าต่อการลงแรงอย่างแน่นอน เพราะมันคือพระพรในชีวิตของเรานั่นเอง อย่าลืมว่าอุปนิสัยที่ดีนั้นต้องใช้เวลาในการพัฒนา
จำไว้ว่าตัวตนของเราก็มาจากอุปนิสัยของเรา
เราไม่สามารถเรียกร้องหาความซื่อสัตย์ได้นอกเสียจากว่าเราจะมีนิสัยซื่อสัตย์อยู่เสมอ
จำเอาไว้:
เราต้องฝึกฝนอุปนิสัยทุกวันด้วยการพึ่งพาพระเจ้าแล้วเราจะเป็นเหมือนพระคริสต์มากขึ้น
"ให้ท่านสวมสภาพใหม่ ซึ่งทรงสร้างขึ้นใหม่ตามแบบอย่างของพระเจ้า
ในความชอบธรรม และความบริสุทธิ์ที่แท้จริง" (เอเฟซัส 4:24)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น