การประกาศข่าวดีเป็นหน้าที่ของเราทุกคน
การประกาศข่าวดี (ศัพท์คาทอลิก) หรือ การประกาศข่าวประเสริฐ
(ศัพท์โปรเตสแตนต์) (อังกฤษ: Evangelism) คือการเผยแพร่พระวรสารหรือประกาศข่าวดีตามความเชื่อของคริสต์ศาสนิกชนว่าพระเยซูเป็นพระเจ้าผู้มารับสภาพมนุษย์และถูกตรึงกางเขนจนสิ้นพระชนม์
เพื่อไถ่มนุษย์ผู้เชื่อจากบาป หลังจากนั้น 3 วัน
ก็ทรงคืนพระชนม์แล้วเสด็จขึ้นสวรรค์
คริสต์ศาสนิกชนเชื่อว่าผู้เชื่อข่าวดีนี้จะถูกไถ่จากบาปทันทีและได้ขึ้นสวรรค์หลังจากเสียชีวิต
จนถึงการพิพากษาครั้งสุดท้ายก็จะได้รับบำเหน็จจากพระเจ้า
การประกาศข่าวดีถือเป็นพันธกิจสำคัญที่พระเยซูฝากไว้แก่สาวกของพระองค์ก่อนจะเสด็จขึ้นสวรรค์
ดังปรากฏในพระวรสารนักบุญมัทธิวว่า
"ท่านทั้งหลายจงออกไปและนำชนทุกชาติมาเป็นสาวกของเรา
จงบัพติศมาพวกเขาในพระนามของพระบิดา พระบุตร และพระวิญญาณบริสุทธิ์"
ข่าวประเสริฐแท้ คือข่าวดีที่พระเจ้าทรงช่วยคนบาปให้รอดได้
มนุษย์มีธรรมชาติบาปและถูกแยกจากพระเจ้า ไม่มีความหวังของการเยียวยาสถานการณ์นั้น
แต่พระเจ้าได้ทรงเตรียมการไถ่มนุษย์ด้วยความตาย
ถูกฝังไว้และการฟื้นคืนพระชนม์ของพระผู้ช่วยให้รอด คือพระเยซูคริสต์
คำว่า "ข่าวประเสริฐ" แท้หมายความว่า "ข่าวดี"
แต่การที่จะเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าข่าวประเสริฐดีอย่างไร
ครั้งแรกที่เราจะต้องเข้าใจข่าวร้ายก่อน ผลจากการล่มสลายของมนุษย์ในสวนเอเดน
อวัยวะทุกส่วนของคน—ความคิด ความตั้งใจ อารมณ์และเนื้อหนัง
ได้เสื่อมเสียไปเพราะบาป
พระเจ้าได้ทรงประกาศว่า บาปของมนุษย์กำหนดชะตาให้เขาตกนรกชั่วนิรันดร์
ถูกแยกออกจากพระเจ้า
ที่นรกนั้นคนต้องรับโทษของบาปที่เป็นปฏิปักษ์ต่อพระเจ้าองค์บริสุทธิ์และชอบธรรม
นี้จะเป็นข่าวร้ายแน่นอนถ้าไม่มีทางเยียวยาแก้ไข
แต่ในข่าวประเสริฐนั้น พระเจ้าโดยพระเมตตาของพระองค์
ได้ทรงเตรียมการเยียวยารักษา—ผู้รับโทษแทนเรา คือพระเยซูคริสต์ ผู้ที่เสด็จมาชดใช้ค่าปรับโทษความผิดบาปของเรา
โดยการพลีพระชนม์ของพระองค์บนกางเขน
นี่คือสาระสำคัญของข่าวประเสริฐซึ่งเปาโลเทศนาแก่ชาวเมืองโครินธ์
1โครินธ์ 15:2-4 และซึ่งจะทำให้ท่านรอด
ถ้าท่านยังยึดตามหลักคำสอนที่ข้าพเจ้าได้ประกาศนั้น เว้นเสียแต่ท่านได้เชื่อเฉยๆ
เรื่องซึ่งข้าพเจ้ารับไว้นั้น ข้าพเจ้าได้ประกาศแก่ท่านทั้งหลาย
เป็นเรื่องสำคัญที่สุดคือว่าพระคริสต์ได้ทรงวายพระชนม์ เพราะบาปของเราทั้งหลาย
ตามที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์
ในฐานะที่เราได้รับเรียกมาให้เป็นคริสตชน
การเป็นคริสตชนของเรานั้นทั้งในชีวิตของแต่ละคนและในชีวิตชุมชน
เราต่างได้รับหน้าที่ให้ทำการประกาศข่าวดีเรื่องของพระเยซูเจ้าให้ทุกคนได้รับฟัง
เราทุกคนจะต้องกระทำตนให้เป็นดั่งประกาศกอิสยาห์และยอห์น แบ๊บติส คือ
เป็นพยานถึงแสงสว่างที่แท้จริงของโลก ด้วยการดำเนินชีวิตที่ดี จนทำให้คนอื่น ๆได้เห็นพระเจ้าจากการดำเนินชีวิตประจำวันของเรา
เราจะต้องกระทำตัวของเราให้เป็นเสมือนป้ายชี้ทาง
ที่นำคนเดินทางไปสู่เป้าหมายด้วยความถูกต้องและปลอดภัย ป้ายยิ่งชัดยิ่งละเอียด
คนเดินทางก็ปลอดภัยมากเท่านั้น ชีวิตของเราจึงควรโปร่งใส อ่านง่าย ชัดเจน
ไม่เย่อหยิ่ง ไม่อวดตัว แต่สุภาพถ่อมตน
ในบทจดหมายของนักบุญเปาโลได้แนะนำให้เราได้ทำหน้าที่ของการเป็นผู้ประกาศข่าวดี
ด้วยความร่างเริงยินดี ด้วยการภาวนาอย่างสม่ำเสมอ
ด้วยการขอบพระคุณพระเจ้าในทุกกรณี(เทียบ 1ธส 5:16-18)
สิ่งท้าทายเราจากพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์
คือ เราได้สำนึกถึงการประทับอยู่ของพระเจ้าในชีวิตของเราบางไหม?? คนอื่น ๆได้มองเห็นหรือสัมผัสพระเจ้าจากการดำเนินชีวิตของได้หรือไม่
?? เราเป็นคนที่ยังมีความต้องการที่จะให้คนอื่นยกย่องชมเชย หรือพยายามทำตัวเองให้ใหญ่ขึ้นหรือไม่
?? เรามีความสุภาพถ่อมตนเพียงพอหรือไม่?? การเป็นคริสตชนที่ดีนั้นคือ
การดำเนินชีวิตที่ทำให้ทุกคนมองเห็นพระเจ้าในตัวของเราทั้งด้วยการกระทำและด้วยคำพูด
ด้วยพระพรแห่งความเชื่อจากคุณพ่อ
คุณแม่ และชีวิตพระหรรษทานจากศีลล้างบาป เราเริ่มรู้ รู้จักรักพระเจ้า
และด้วยการรำพึง อ่านพระคัมภีร์/พระวรสาร
ชีวิตคริสตชนเราก็จะลึกซึ้งขึ้นทำให้เราสำนึกตระหนักว่า
ชีวิตของเราบนโลกนี้มิใช่เพื่อตัวของเราเอง แต่เพื่อพระองค์
โดยผ่านทางเพื่อนพี่น้องของเราเองบนโลก
เมื่อเราเข้าใจถึงพระคัมภีร์
/ พระวรสาร อย่างถูกต้องเช่นนี้แล้ว เราจึงควรให้ พระคัมภีร์/พระวรสาร
ได้ถูกนำมาปฏิบัติในชีวิตของเรา
ถึงแม้เวลาของเราจะห่างจากพระองค์มากมายสองพันปีมาแล้วก็ตาม ทั้งนี้
เพราะพระวาจาของพระองค์ “ไม่ตาย” และ “ไม่ล้าสมัย” และ “ทรงชีวิต” อยู่ตลอดเวลา
และเมื่อชีวิตจิตของเรามีรากฝังในพระเจ้าเช่นนี้แล้ว
จิตใจของเราก็เป็นฐานที่ดีสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ที่เราปฏิบัติในหน้าที่รับผิดชอบ
(กระแสเรียก) ของเราและต่อผู้อื่น ในบริบทต่างๆ
ข้อปฏิบัติ
• จงเป็นคนที่สุภาพถ่อมตน กระทำสิ่งต่าง ๆเพื่อถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า
• จงเป็นผู้ประกาศข่าวดีของพระเจ้า ทั้งด้วยการกระทำและคำพูด
เห็น ด้วยใจ ถ้าไม่ใช่จากใจ ก็เหมือนกล้องถ่ายรูป
ฟัง ด้วยใจ จึงจะรู้ซึ้งถึงใจ ร่วมชีวิต
พูด ด้วยใจ จึงไม่พูดพล่อยๆ
ให้ ด้วยใจ เป็นการให้เกียรติ ศักดิ์ศรีแก่ผู้รับ
ทำงาน ด้วยใจ ด้วยความทุ่มเทยินดี
ต้อนรับ ด้วยใจ อบอุ่น มีที่ในหัวใจสำหรับทุกคน
อภัย ด้วยใจ สงบ คืนดี
ทุกข์บาป ด้วยใจ กลับใจ
นมัสการพระเจ้าด้วยใจอย่างสุดซึ้ง ด้วยกาย วาจา ใจ วิญญาณ สติปัญญา กำลัง
มิฉะนั้น เราจะเป็นเสมือนเครื่องจักร
และ “ด้วยใจ” นี้
เราสามารถอ่าน รำพึงพระคัมภีร์ / พระวรสาร เพื่อให้พระคัมภีร์/พระวรสาร
ได้อ่านเราทุกวัน เพื่อเราจะได้หยุดนิ่ง รำพึง และฟังว่าพระองค์จะให้เราทำอะไร
อย่างไร
การมอบสิ่งดี ๆไม่ได้เปรียบแค่สิ่งของเพียงเท่านั้น
หากเราไม่สามารถแบ่งปันด้วยวาจา ก็ให้เราแบ่งปันด้วยกิจการ
แต่หากเราไม่สามารถทำได้ทั้งสองอย่าง เราก็สวดภาวนาให้แก่กันและกันได้
และที่สำคัญ แบ่งปันพระวาจาให้กันและกัน วันละนิดจิตแจ่มใส
เราเป็นคนนึงที่เชื่อว่าพระวาจาช่วยเยียวยาจิตใจของเราได้ดีคะ
ในเมื่อบางครั้งบนโลกใบนี้ หันมองไปไปด้านไหนก็ไม่มีใครที่เราจะวางใจได้เลย
ให้เราเลือกที่จะเชื่อและวางใจในพระองค์ รับรองได้เลยคะว่า ชีวิตมีพระพร
การประกาศข่าวดีเป็นหน้าที่ของเรา
แต่การเกิดผลและปาฏิหารย์เป็นงานของพระเจ้า ฉะนั้น จงสัตย์ซื่อในหน้าที่ของตน
แล้วจงวางใจ ยิ่งเรารับใช้ ยิ่งทำให้ความเชื่อของพวกเราเติบโตยิ่งขึ้น
เราจึงรู้ว่า "โดยความเชื่อ ทุกสิ่งเป็นไปได้จริง ๆ" ในชีวิตของตัวข้าพเจ้าเอง
มีเรื่องราวอัศจรรย์เกิดขึ้นมากมาย การได้มีเวลาอ่าน ฟังและทำความเข้าใจ
พระธรรมคำสอนในพระคัมภีร์นับว่าเป็นพรประเสริฐ
นี่จึงเป็นที่มาของความตั้งใจในการทำเพจขึ้นมาเพื่อแบ่งปันเรื่องราวและประกาศข่าวดีของพระองค์
God is good By Katt Crews
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น