ผลของคนชอบธรรมเป็นต้นไม้แห่งชีวิต

 

ต้นไม้แห่งการให้

ผลของคนชอบธรรมเป็นต้นไม้แห่งชีวิต และคนฉลาดนำผู้อื่นมาถึงชีวิต

— สุภาษิต 11:30

 

  The Giving Tree หนังสือของเชล ซิลเวอร์สไตน์   หนังสือเล่มนี้บอกเล่าเรื่องราวชีวิตของต้นแอปเปิ้ลและเด็กชายที่พัฒนาความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน ต้นไม้ทำหน้าที่ของการเป็น "ผู้ให้" อย่างมาก และเด็กชายก็ทำหน้าที่เป็น "ผู้รับ" ตั้งแต่วัยเด็ก  วัยกลางคน และในที่สุดก็เป็นชายสูงอายุ แม้ว่าในเรื่องเด็กชายคนนี้จะมีอายุที่มากขึ้น แต่ต้นไม้ก็ยังเรียกเขาว่า "เด็กชาย" มาทั้งชีวิต

 

ในวัยเด็ก เด็กชายชอบมาเล่นกับต้นไม้ ชอบปีนขึ้นไปบนลำต้น แกว่งกิ่งไม้ไปมา แล้วแกะสลักคำว่า "Me + T (ต้นไม้)" ลงบนเปลือกไม้ และกินแอปเปิ้ลอย่างมีความสุข อย่างไรก็ตาม เมื่อเด็กชายโตขึ้น เขาใช้เวลากับต้นไม้น้อยลงและมักจะไปเยี่ยมเธอเฉพาะเมื่อเขาต้องการสิ่งของต่างๆ ในชีวิต หรือไม่ก็ไม่ได้มาที่ต้นไม้แค่คนเดียวอีกแล้ว (เช่น พาเพื่อนผู้หญิงไปที่ต้นไม้ และสลักคำว่า "Me +Y.L." เป็นชื่อย่อของ "ความรักของหนุ่มสาว") ลงบนต้นไม้ ในความพยายามที่จะทำให้เด็กชายมีความสุขในแต่ละช่วงเวลาเหล่านี้ ต้นไม้ได้ให้ส่วนต่างๆ ของตัวเธอเองแก่เขา ซึ่งเขาสามารถนำไปเปลี่ยนเป็นสิ่งของต่างๆ เช่น เงิน (เก็บผลแอปเปิ้ลจากต้นของเธอไปขาย) สร้างบ้าน (จากกิ่งก้านของเธอ) และสร้างเรือ (จากลำต้นของเธอ) และในทุกขั้นตอนของการให้ "ต้นไม้มีความสุขทุกครั้ง"

 

ในหน้าสุดท้าย ทั้งต้นไม้และเด็กชายรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากธรรมชาติของการ "ให้" และ "การรับ" ตามลำดับ เมื่อเธอเหลือเพียงตอไม้ (รวมถึงชื่อที่แกะสลักว่า "ฉัน + T")  และเมื่อเด็กชายกลับมาในฐานะชายชราที่เหนื่อยล้าเพื่อพบกับต้นไม้อีกครั้ง ต้นไม้เธอบอกกับเขาว่าเธอเศร้ามากเพราะเธอไม่สามารถให้ร่มเงา หรือผลแอปเปิ้ล หรือวัสดุใดๆ แก่เขาได้เหมือนในอดีตอีกแล้ว เพราะเธอได้ให้ไปจนไม่มีอะไรเหลือนอกจากตอไม้แก่ๆ เด็กน้อยในวัยชราบอกว่าไม่เป็นไรเพราะฟันของเขาก็อ่อนแอเกินไปที่จะเคี้ยวแอปเปิ้ล และเขาก็แก่เกินไปที่จกระโดดขึ้นไปแกว่งกิ่งไม้ และเขาก็เหนื่อยเกินกว่าที่จะปีนขึ้นไปบนลำต้นของเธอ  เขาบอกว่าตอนนี้สิ่งที่เขาต้องการคือ "ที่เงียบสงบสำหรับนั่งพัก"  ต้นไม้นั้นก็รีบบอกออกไปทันทีว่า ได้สิตอนนี้ฉันไม่มีลำต้นสูงใหญ่แล้ว เหลือเพียงแต่ตอ ฉันจะเป็นที่นั่งให้กับเธอเอง   "ต้นไม้ก็กลับมามีความสุขอีกครั้ง"

 

ในมัทธิว 7:16-20 พระเยซูสอนสาวกของพระองค์ว่า “ฉะนั้นท่านจะรู้จักเขาได้ จากผลของเขา” ต้นไม้ดีย่อมให้ผลดี ต้นไม้เลวย่อมให้ผลเลว

 

เช่นเดียวกับต้นไม้ในเรื่องราวของซิลเวอร์สไตน์ เราสามารถเป็นแหล่งชีวิตให้ผู้อื่นได้เมื่อเราเกิดผลของความชอบธรรม เมื่อเรามีความสัมพันธ์ที่ถูกต้องกับพระเจ้าโดยทางพระวิญญาณบริสุทธิ์ เราจะหยั่งรากลึกและเชื่อมโยงกับแหล่งที่มาของชีวิต และเราจะเกิดผลที่สะท้อนถึงชีวิตนั้น: ความรัก ความยินดี สันติสุข ความอดทน ความเมตตา ความดี ความสัตย์ซื่อ ความอ่อนโยน และการควบคุมตนเอง (กาลาเทีย 5:22-23)

 

เมื่อเราเกิดผลนี้ เราก็มีปัญญาที่สามารถช่วยชีวิตผู้อื่นได้ เราจะกลายเป็นทรัพยากรที่ผู้คนจะค้นพบชีวิต เพราะพวกเขาได้พบพระเยซูผ่านชีวิตของเรา

 

คำอธิษฐาน

ข้าแต่พระบิดาผู้สัตย์ซื่อ โปรดช่วยให้ข้าพระองค์เกิดผลแห่งความชอบธรรม ขอโปรดประทานพระวิญญาณของพระองค์แก่ข้าพระองค์มากขึ้น เพื่อข้าพระองค์จะได้แสดงให้ผู้อื่นได้เห็นถึงชนิดของผลที่มีที่มาจากพระองค์  อธิษฐานในนามพระเยซู อาเมน

 

ขอขอบคุณแหล่งที่มาของบทความหนุนใจ

todaydevotional.com

ติดตามอ่านบทความหนุนใจอื่นๆได้ที่ kattcrewslovegod.blogspot