คนปากพล่อย
คนมีปัญญาจะยอมรับบัญญัติ
แต่คนที่พูดโง่ๆ จะถึงความพินาศ
สุภาษิต 10: 8
เมื่อผู้คนถูกจับได้ว่าเขาได้ทำสิ่งที่ไม่ควรทำ โดยทั่วไปพวกเขาจะเลือกทำอย่างใดอย่างหนึ่งจากสองสิ่งนี้นั่นก็คือ
หนึ่ง-พวกเขาอาจกล้ายอมรับในสิ่งที่พวกเขาทำผิดและเรียนรู้จากสิ่งที่พ่อแม่-ครูหรือคนรอบข้างของพวกเขาแนะนำตักเตือน
สอง-พวกเขาอาจจะหาข้อแก้ตัวเป็นล้านข้อเพื่อพยายามหาเหตุผลมาหักล้างในสิ่งที่พวกเขาทำผิด
คนฉลาดต้องรู้จักยอมรับความผิดพลาดของตนเองและเรียนรู้จากมันแล้วเดินหน้าต่อไป
เพราะครั้งต่อไปหากเขาถูกล่อลวงให้ทำสิ่งเดียวกันอีก เขาจะสามารถหลีกเลี่ยงได้โดยการเชื่อฟังคำแนะนำตักเตือนของผู้ที่มีปัญญามากกว่าหรือผู้ที่มีประสบการณ์มากกว่าอย่างเช่นพ่อแม่-ผู้ปกครองหรือคนรอบตัวที่เคยมีประสบการณ์กับเรื่องเหล่านั้นมาก่อน
แต่ถ้าเขาเลือกเป็นคนปากพล่อย
ดื้อรั้น มักจะคิดว่าตนคือความถูกต้องของทุกสิ่ง คนแบบนี้มักพยายามหาข้อแก้ตัวเพื่อมาหักล้างในการกระทำที่ไม่ถูกต้องนั้นๆ
เขาก็จะกลายเป็นคนที่ทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า พระเจ้าไม่มีรางวัลตอบแทนให้กับคนโง่ที่ชอบพูดจาพล่อยๆ
พระเจ้าจะให้รางวัลแก่ผู้ที่มีใจเปิดกว้างและผู้ที่เต็มใจที่จะเรียนรู้จากความผิดพลาดของตน
แทนที่เราจะเสียเวลามานั่งแก้ตัว ให้เราเลือกที่จะรับฟังผู้อื่นบ้างก็ไม่ใช่เรื่องน่าอาย
หากรู้ว่าเรามีข้อบกพร่องจริง หรือทำผิดพลาดจริงก็จงถ่อมใจยอมรับคำแนะนำจากคนที่มีปัญญาและความรู้มากกว่าเราเพื่อนำเอามันมาเป็นแนวทางป้องกันและแก้ไขเพื่อไม่ให้ตนเองทำผิดซ้ำเรื่องเดิมอีก
“คนดีชอบแก้ไข คนอะไร?ชอบแก้ตัว” (คิดว่าเราทุกคนรู้คำตอบข้อนี้ดี)
คำอธิษฐาน
ข้าแต่พระบิดาที่รัก ขอพระองค์โปรดช่วยลูกให้รู้จักฟังคำของคนที่มีปัญญามากกว่า
ถึงแม้ว่าบางครั้งลูกจะคิดว่าตัวลูกรู้ทุกอย่างแล้วก็ตาม อาเมน.
ขอขอบคุณข้อความหนุนใจจาก
หนังสือ One minute
devotions
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น