การเดินทางในแต่ละวัน
3เอลียาห์กลัวจึงหนีเอาชีวิตรอด
เขาไปยังเบเออร์เชบาในยูดาห์ และทิ้งคนรับใช้ของเขาไว้ที่นั่น
4ส่วนเขาเองเดินทางเข้าไปในถิ่นกันดารแต่ลำพัง รอนแรมตลอดวัน
แล้วเขาพบต้นซากต้นหนึ่ง จึงนั่งลงใต้ต้นซากนั้นและอธิษฐานให้ตัวเองตายเสีย
เขากล่าวว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ทนมามากพอแล้ว
ขอทรงเอาชีวิตของข้าพระองค์ไปเถิด ข้าพระองค์ก็ไม่ดีไปกว่าบรรพบุรุษของข้าพระองค์
— 1 พงศ์กษัตริย์
19:3-4
ประสบการณ์ของเอลียาห์หลังจากการเดินทางหนึ่งวันแตกต่างออกไปจากเรามาก
เขาทรุดตัวลงใต้พุ่มไม้ เขาแตกสลายทั้งทางร่างกาย อารมณ์ และจิตวิญญาณ ก่อนหลับเขาวิงวอนพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์ทนมามากพอแล้ว
ขอทรงเอาชีวิตของข้าพระองค์ไปเถิด ”
เอลียาห์เพิ่งผ่านการต่อสู้อย่างดุเดือดกับปุโรหิตของพระบาอัลบนภูเขาคาร์เมล
(1 พงศ์กษัตริย์ 18) ตอนนี้เขากำลังหนีเอาชีวิตรอดจากกษัตริย์อาหับและราชินีเยเซเบลผู้ชั่วร้าย
เพื่อตอบสนองต่อความอ่อนล้าและความสิ้นหวังของเอลียาห์
พระเจ้าจึงส่งทูตสวรรค์มาจัดเตรียมน้ำและขนมอุ่นๆ เมื่อเอลียาห์ฟื้นขึ้น
เขาเดินอีก 40 วัน 40 คืนไปยังภูเขาโฮเรบ ที่นั่นพระเจ้าตรัสกับเอลียาห์และพบกับเขา โดยบอกเขาถึงแผนการที่พระองค์ยังมีไว้สำหรับเอลียาห์และคนอื่นๆ
พระเจ้าประทานความหวังใหม่แก่เอลียาห์สำหรับอนาคต
ในชีวิตของเรา เราเองก็สามารถวางใจในพระเจ้าที่จะตอบสนองและฟื้นฟูเราในช่วงเวลาแห่งความทุกข์ยากและล่มสลายเช่นเดียวกับเอลียาห์
อันที่จริง
พระเจ้าได้ทรงทำเพื่อเราแล้วโดยทางพระเยซู ผู้ประทานการหยุดพักสำหรับจิตวิญญาณของเรา
และความรอดไปสู่ชีวิตใหม่
(มัทธิว 11:28-30) เราสามารถไว้วางใจพระองค์ได้ในทุกย่างก้าวที่เราก้าวไป
ข้าแต่พระเยซูเจ้า
ในช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวังและขาดแคลนของเรา โปรดรื้อฟื้นและประคับประคองเราในขณะที่เราเดินทางผ่านชีวิตนี้
อาเมน
ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่าน
ขอขอบคุณแหล่งที่มาของบทความหนุนใจ
todaydevotional.com
ติดตามอ่านบทความหนุนใจอื่นๆได้ที่ kattcrewslovegod.blogspot
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น