การทรงสถิตของพระเจ้าในการเดินทาง
ตลอดการเดินทาง
เมื่อใดที่เมฆซึ่งอยู่เหนือพลับพลาลอยขึ้น ชนอิสราเอลก็ออกเดินทาง
— อพยพ 40:36
เวลาออกเดินทางไกล
เมื่อฉันกินเนยถั่วจนหมดแล้วบนเส้นทาง Appalachian Trail และต้องการอาหารเพิ่ม ที่ Rockfish Gap ฉันได้ตัดสินใจเดินออกจากเส้นทางและเข้าไปในเมืองเพื่อเติมพลังและหาอาหารเพิ่ม
แต่นั่นไม่ใช่วิธีการตัดสินใจของชาวอิสราเอลในระหว่างการเดินทางในถิ่นทุรกันดาร พวกเขารอสัญญาณ พระเจ้าได้สั่งให้ผู้คนของพระองค์สร้างพลับพลา
เต็นท์ขนาดใหญ่เพื่อใช้เป็นที่หลบภัยแบบเคลื่อนย้ายได้สำหรับการนมัสการ
ที่พลับพลาพระเจ้าจะประทับอยู่ท่ามกลางพวกเขา และประชาชนสามารถนมัสการพระองค์ที่นั่นได้
พระสิริ(เมฆขององค์พระผู้เป็นเจ้า)เของพระเจ้าอยู่เหนือพลับพลา
และเมื่อใดก็ตามที่เมฆลอยขึ้น พวกเขาจะออกเดินทางและติดตามไปทุกที่ที่พระเจ้าจะทรงนำพวกเขาต่อไป
พลับพลาในถิ่นทุรกันดารชี้ไปยังพระวิหารที่จะสร้างในกรุงเยรูซาเล็มในอีกหลายปีต่อมา
(1 พงศ์กษัตริย์ 6) ยิ่งกว่านั้น
ทั้งพลับพลาและพระวิหารชี้ให้เห็นถึงเครื่องหมายอีกอย่างหนึ่งของการประทับอยู่ของพระเจ้าท่ามกลางผู้คนของพระองค์ ยอห์น 1:14 บอกเราว่า “พระวาทะ”
ซึ่งก็คือพระเยซู—“บังเกิดเป็นมนุษย์และประทับอยู่ท่ามกลางเรา”
ข้อความภาษากรีกดั้งเดิมที่นั่นกล่าวตามจริงกว่านั้นว่า
“พระวาทะทรงบังเกิดเป็นมนุษย์และทรงตั้งพลับพลาอยู่ท่ามกลางพวกเรา
และเราได้เห็นสง่าราศีของพระองค์”
พระเยซูเสด็จมาเพื่อนำสง่าราศีของพระเจ้าในเนื้อมนุษย์มาท่ามกลางประชากรของพระองค์
และตอนนี้ โดยทางพระวิญญาณบริสุทธิ์ พระองค์ทรงสถิตอยู่ในใจของเราและอยู่กับเราทุกที่ที่เราไป
พระองค์ทรงเรียกเราให้รับใช้ผู้อื่น และทรงสัญญาว่าจะไม่ทิ้งหรือทอดทิ้งเรา
ข้าแต่พระเยซูเจ้า
พระองค์ประทับอยู่ท่ามกลางพวกเรา โปรดช่วยให้เรารู้ถึงการประทับอยู่ของพระองค์ ในขณะที่พระองค์ทรงนำพาและชี้นำเราในการเดินทางเพื่อรับใช้พระองค์และผู้อื่น
ทั้งในวันนี้และตลอดไป อาเมน
ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่าน
ขอขอบคุณแหล่งที่มาของบทความหนุนใจ
todaydevotional.com
ติดตามอ่านบทความหนุนใจอื่นๆได้ที่ kattcrewslovegod.blogspot
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น