อ่านพระคัมภีร์ 365 วัน
วันที่ 120 ปลอบโยนผู้อื่น
2จงช่วยรับภาระของกันและกัน ทำดังนี้แล้วท่านก็ได้ปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระคริสต์
กาลาเทีย 6:2
เราอาศัยอยู่ในโลกที่บางครั้งก็เป็นสถานที่ที่น่ากลัว ในชีวิตเราแต่ละคน อาจมีบางครั้งที่เรารู้สึกถึงความขมขื่น-ความผิดหวัง
เมื่อเป็นเช่นนี้ก็สุดแสนที่จะทนไหว และน่าเศร้าจนดูเหมือนว่าเราไม่สามารถฟื้นตัวได้ แต่ด้วยความช่วยเหลือของพระเจ้าและด้วยความช่วยเหลือจากการสนับสนุนของสมาชิกในครอบครัวและเพื่อนๆเราจึงสามารถฟื้นตัวได้อีกครั้ง
พระเจ้าบ่งบอกอย่างชัดเจนว่า
“ในโลกนี้เราจะประสบความทุกข์ยาก” ซึ่งก็คือเรื่องยุ่งยากใจและความผิดหวัง (ยอห์น
16:33) ทว่านั่นไม่ใช่ตอนจบของเรื่อง แน่นอนว่ามีความผิดหวังในชีวิต
ทว่าความผิดหวังเหล่านั้นไม่ใช่ทางตัน เส้นทางชีวิตจะดำเนินไปต่อ ขณะที่เราเดินทาง
เราจะผ่านความผิดหวัง บททดสอบ และเรื่องทุกข์ร้อนใจ
สิ่งหนึ่งที่ช่วยเราได้มากในการรับมือปัญหานี้คือการปลอบโยนที่เราได้รับจากครอบครัว
เพื่อนๆ และพี่น้องคริสตชนด้วยกัน คำพูดที่กรุณาและเปี่ยมด้วยความรักของเพื่อนอาจเป็นเหมือนยาชโลมใจที่ทำให้เราสดชื่นขึ้น.
ในฐานะคริสตชน เราไม่ควรห่วงเพียงแค่ตัวเองเท่านั้นที่ต้องได้รับการปลอบโยน.
แต่เราควรริเริ่มที่จะ “ชูใจผู้คนที่ตกอยู่ในความทุกข์ลำบากต่าง ๆ” ด้วยคำปลอบโยนที่เราเองก็ได้รับจากพระเจ้าเช่นกัน
(ศึกษาเพิ่มเติมได้จากพระคัมภีร์) และการอธิษฐานเผื่อกันและกัน เราทุกคนต้องเคยประสบความทุกข์ยากบางอย่างมาไม่มากก็น้อย. ประสบการณ์เหล่านั้นอาจช่วยเราให้พร้อมที่จะปลอบโยนคนอื่นๆ
ด้วยเหตุนั้น ขอให้เราตื่นตัวเพื่อจะสังเกตเห็นความทุกข์ลำบากที่ผู้อื่นกำลังประสบ
และเลียนแบบพระเจ้าด้วยการปลอบโยนเขาเหล่านั้นด้วย
ข้อคิด
หนึ่งในความรู้สึกที่แย่ที่สุดบนโลกใบนี้ คือ
การที่เรารู้ว่าคนที่เรารักกำลังเจอกับปัญหาและเราทำอะไรไม่ได้ บางทีคุณอาจไม่สามารถทำให้ความเจ็บปวดหรือความหงุดหงิดใจหายไป
แต่คุณก็สามารถแสดงความห่วงใยและความเห็นใจได้ อย่าได้คิดเลยว่าคุณไม่สามารถทำอะไรได้
เพราะบางครั้งการแสดงความเป็นเพื่อนเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ให้ผลดีมากกว่าที่คิด ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก
ผู้คนจะหันไปพึ่งคำพูดซ้ำซากที่ไม่ช่วยอะไร ซึ่งไม่ได้ทำให้คนฟังรู้สึกดีแถมจะทำให้สถานการณ์กลับแย่อย่างที่สุด
เราควรเลี่ยงคำพูดที่ไร้ประโยชน์ การระวังคำพูดจึงสำคัญ
เพราะคนที่ตกอยู่ในสถานการณ์เหล่านี้อาจจะสะเทือนใจง่ายเป็นพิเศษ
สิ่งที่ต้องระวังคือการพูดสิ่งที่กระทบความรู้สึกหรือความยากลำบากที่เขากำลังเผชิญ
บางครั้ง บางคนก็ “ไม่” อยากโดนกอด ไม่อยากพูดคุย
หรือไม่ต้องการอยู่ใกล้ๆ ใครเลย หากเป็นเช่นนั้น ให้เพื่อนของคุณใจเย็นลงก่อนและค่อย
ๆ คิดหาวิธีที่จะเข้าหาเขา ในขณะที่รอก็อธิษฐานเพื่อเขาด้วย
สิ่งที่เราทุกคนสามารถทำได้
การฟัง: สิ่งหนึ่งที่ช่วยได้มากที่สุดคือ
ร่วมความเจ็บปวดกับผู้อื่นโดยการฟัง.ฟังด้วยความอดทนและอย่างเห็นอกเห็นใจ
อธิษฐานกับเขา:
“คำวิงวอนของคนชอบธรรม
. . . มีพลังมาก.” ยกตัวอย่าง เมื่อคนโศกเศร้าได้ยินเราอธิษฐานเผื่อเขา
ความรู้สึกในแง่ลบของเขา เช่น ความรู้สึกผิดจะผ่อนคลายไปได้.
ในช่วงที่คนเรารู้สึกอ่อนแอ, หมดกำลังใจ
ซาตานจะพยายามบ่อนทำลายเราด้วย “ยุทธอุบาย” หรือ
“การกระทำอันมีเล่ห์เหลี่ยม” ของมัน. ยามนี้แหละที่คนเราต้องการการปลอบโยนและการสนับสนุนด้วยการอธิษฐาน
ขอขอบคุณ บทความหนุนใจจาก
wol.jw.org
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น