วันพุธที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2566

พระเจ้าเป็นผู้ค้ำจุนเรา

 


พระเจ้าเป็นผู้ค้ำจุนเรา

พระบิดาในสวรรค์ผู้ทรงรักเราทรงเชื้อเชิญให้เรานำภาระของเราไปถวายพระองค์และยอมรับกำลังที่พระองค์มอบให้

 

อ่าน สดุดี 55:1-23

6ข้าพระองค์กล่าวว่า “โอ ข้าพเจ้าอยากมีปีกเหมือนนกพิราบ!

จะได้บินจากไปและพักสงบ

8ข้าพเจ้าจะรีบรุดไปยังที่กำบัง

ให้ไกลจากมรสุมและพายุร้ายนี้”

22จงมอบภาระของท่านไว้กับองค์พระผู้เป็นเจ้า

พระองค์จะทรงค้ำชูท่านไว้

พระองค์จะไม่ทรงปล่อยให้คนชอบธรรมล้มลง

 

หากคุณเคยแบกของที่หนักมาก คุณอาจจำความรู้สึกโล่งใจเมื่อคุณวางมันลงได้ในที่สุด บางทีคุณอาจมอบมันให้กับผู้ที่แข็งแกร่งกว่าและมีความสามารถมากกว่าด้วยซ้ำ แน่นอน ภาระทั้งหมดที่เกิดอาจไม่ใช่ภาระทางกายภาพเท่านั้น อันที่จริง ภาระทางอารมณ์หรือทางวิญญาณมักจะหนักหนาและเป็นไปไม่ได้มากกว่าภาระที่จับต้องได้เสียด้วยซ้ำ ในบทสดุดีวันนี้ ดาวิดรู้สึกหนักใจกับความทุกข์ยากและความกังวลมากมาย และเราทุกคนสามารถระบุถึงความปรารถนาของดาวิดที่อยากจะ "บินจากไปและพักสงบ" ได้อย่างไม่ต้องสงสัย (ข้อ 6)

 

ไม่ว่าความท้าทายของชีวิตเราจะเกิดขึ้นในรูปแบบใด เราต้องไม่ลืมว่าทุกสถานการณ์ในชีวิตถูกกลั่นกรองด้วยความรักจากพระหัตถ์ของพระบิดาก่อนจะไปถึงลูกๆ ของพระองค์ จากมุมมองของพระเจ้า สิ่งที่ดูเหมือนจะมากเกินไปสำหรับเราคือโอกาสในการเรียนรู้การพึ่งพาพระองค์ พระเจ้าไม่เคยประสงค์ให้พวกเราคนใดแบกภาระเพียงลำพัง แต่พระองค์บอกให้เรามอบให้พระองค์ (ข้อ 22) และทรงสัญญาว่าพระองค์ทรงมองเห็นเราผ่านช่วงเวลาที่ท้าทายเหล่านั้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม การฝากความกังวลของคุณไว้ที่พระเจ้าหมายถึงการปลดปล่อยความกังวลนั้นให้อยู่ในการควบคุมของพระองค์อย่างเต็มที่และยอมให้พระองค์เป็น “ที่กำบังจากมรสุมและพายุร้าย” (ข้อ 8)

 

 ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่าน

 ขอขอบคุณแหล่งที่มาของบทความหนุนใจ

 intouch.org

 

ติดตามอ่านบทความหนุนใจอื่นๆได้ที่ kattcrewslovegod.blogspot


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ข้อพระคัมภีร์ประจำวันและการอุทิศตน – โคโลสี 2:7

  ข้อพระคัมภีร์ประจำวันและการอุทิศตน – โคโลสี 2:7   จงหยั่งรากและก่อร่างสร้างขึ้นในพระองค์ จงมั่นคงในความเชื่อตามที่ได้รับการสอนมาแล้ว และ...