พระเจ้าเป็นผู้ค้ำจุนเรา
พระบิดาในสวรรค์ผู้ทรงรักเราทรงเชื้อเชิญให้เรานำภาระของเราไปถวายพระองค์และยอมรับกำลังที่พระองค์มอบให้
อ่าน สดุดี
55:1-23
6ข้าพระองค์กล่าวว่า
“โอ ข้าพเจ้าอยากมีปีกเหมือนนกพิราบ!
จะได้บินจากไปและพักสงบ
8ข้าพเจ้าจะรีบรุดไปยังที่กำบัง
ให้ไกลจากมรสุมและพายุร้ายนี้”
22จงมอบภาระของท่านไว้กับองค์พระผู้เป็นเจ้า
พระองค์จะทรงค้ำชูท่านไว้
พระองค์จะไม่ทรงปล่อยให้คนชอบธรรมล้มลง
หากคุณเคยแบกของที่หนักมาก คุณอาจจำความรู้สึกโล่งใจเมื่อคุณวางมันลงได้ในที่สุด
บางทีคุณอาจมอบมันให้กับผู้ที่แข็งแกร่งกว่าและมีความสามารถมากกว่าด้วยซ้ำ
แน่นอน ภาระทั้งหมดที่เกิดอาจไม่ใช่ภาระทางกายภาพเท่านั้น อันที่จริง ภาระทางอารมณ์หรือทางวิญญาณมักจะหนักหนาและเป็นไปไม่ได้มากกว่าภาระที่จับต้องได้เสียด้วยซ้ำ
ในบทสดุดีวันนี้ ดาวิดรู้สึกหนักใจกับความทุกข์ยากและความกังวลมากมาย
และเราทุกคนสามารถระบุถึงความปรารถนาของดาวิดที่อยากจะ
"บินจากไปและพักสงบ" ได้อย่างไม่ต้องสงสัย (ข้อ 6)
ไม่ว่าความท้าทายของชีวิตเราจะเกิดขึ้นในรูปแบบใด เราต้องไม่ลืมว่าทุกสถานการณ์ในชีวิตถูกกลั่นกรองด้วยความรักจากพระหัตถ์ของพระบิดาก่อนจะไปถึงลูกๆ
ของพระองค์ จากมุมมองของพระเจ้า
สิ่งที่ดูเหมือนจะมากเกินไปสำหรับเราคือโอกาสในการเรียนรู้การพึ่งพาพระองค์ พระเจ้าไม่เคยประสงค์ให้พวกเราคนใดแบกภาระเพียงลำพัง
แต่พระองค์บอกให้เรามอบให้พระองค์ (ข้อ
22) และทรงสัญญาว่าพระองค์ทรงมองเห็นเราผ่านช่วงเวลาที่ท้าทายเหล่านั้น
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม การฝากความกังวลของคุณไว้ที่พระเจ้าหมายถึงการปลดปล่อยความกังวลนั้นให้อยู่ในการควบคุมของพระองค์อย่างเต็มที่และยอมให้พระองค์เป็น
“ที่กำบังจากมรสุมและพายุร้าย” (ข้อ 8)
ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่าน
ขอขอบคุณแหล่งที่มาของบทความหนุนใจ
intouch.org
ติดตามอ่านบทความหนุนใจอื่นๆได้ที่ kattcrewslovegod.blogspot
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น